woensdag 17 juli 2013

Saint-Lo 2013: de laatste drie dagen

13 Juli, mooi weer, dus naar het zwembad. Iedereen nam zwemspullen mee naar het ontbijt, zodat we daarvandaan rechtstreeks naar het zwembad konden lopen. Een leuke wandeling door een van de betere wijken van Saint-Lo: vrijstaande huizen, grote tuinen. De weg voerde ook door een park, met daarin aangelegd een pitch en put baan (een golfbaan voor dummies). Helaas was het zwembad dicht, dwz voor de gewone zwemmers. Binnen trokken regionale topzwemmers hun baantjes. We keerden dus onverrichter zake terug, maar wel langs het bocage museum, dat natuurlijk ook op zaterdagochtend gesloten was. Commercieel denkt men hier nog niet echt.

Dus maar wat geluierd, gevoetbald tot de lunch en daarna schaken. De resultaten van de 8e ronde zijn al in jullie bezit, dus daar besteed ik geen aandacht aan.

's Avonds naar het vuurwerk. Hier wordt dat altijd de 13e afgestoken, zodat de notabelen een dag later naar Parijs kunnen om te netwerken. Iedereen ging mee, voor het eerst!
De bezuinigingen hebben ook Saint-Lo getroffen: het vuurwerk, weer prachtig als altijd, duurde vijf minuten minder lang dan voorgaande jaren, wel stak men per ongeluk ook nog een boom in de fik.
Daarna gingen Joppe en Dominique slapen. Wij traditioneel getrouw naar de draaimolen, waarin Sarah een gratis ritje mocht maken. Ook jatte ze nog een eendje bij een andere kermisattractie, een mooi souvenir!

De band was dezelfde als vorig jaar en weer heel slecht. Nog even de polonaise gedanst voordat we probeerden Yannic op het podium te krijgen. De zanger in opleiding werd echter niet toegelaten. Sarah veroverde nog een handtekening van de zangeres, de eerste die ze moest uitdelen in haar leven.

Vervolgens naar het poolcafe. Een ronde gedronken, een rondje gepoold. De poolkwaliteiten van de meesten lieten zwaar te wensen over (de zwarte bal werd diverse malen gepot), reden om maar snel te stoppen, want het biljartlaken was verre van veilig.

De volgende ochtend moest om 9.00 aangetreden worden voor de laatste ronde. Slechts Yannic en Bart vergezelden Hiddo naar de ontbijtzaal. Dat hadden ze beter niet kunnen doen: het brood was op en de thee was lauw. De anderen gingen rechtstreeks vanuit bed naar de speelzaal. Na weer een goede ronde blijkt dat de meeste spelers boven hun rating gespeeld hebben. Simon en Bart waren met 5,5 de uitschieters, maar ook diverse spelers eindigden op 50%. Alleen Barry en Martijn hadden iets lagere TPR's dan hun rating.

Omdat de prijsuitreiking om 16.30 was, gingen we dus toch maar zwemmen. En zowaar, het zwembad was open. Ruim een uurtje in een prachtig binnen- en buitenbad, met golfslag, een glijbaan, maar voor liefhebbers kon er ook gewoon baantjes worden getrokken.

Iets te laat kwamen we bij de prijsuitreiking aan. Die was lekker snel, binnen een uurtje was men klaar. Brent mocht op het hoogste schavot van het podium plaatsnemen en 400 euro innen voor zijn eerste plaats met 7-9. De anderen hadden geen ereprijzen, maar mochten kiezen uit de grote tafel met speelgoed en andere nuttige zaken. De IM-groep werd gewonnen door een Roemeen, net als de groep < 1400. Het kutkind, dat volgens Dominique toch een stuk aardiger is dan we denken, won na een matig begin (oa een remise tegen iemand van 1467) toch de jeugdgroep.
Daarna weer gratis drinken (calvados, cola en orangina), chips en koekjes eten, waar vooral Carsten gretig gebruik van maakte.

De meeste Fransen gingen daarna naar huis. Slechts wij, de Roemenen en Wit-Russen en de groep van de voormalige “vieze gast” (zie de extreme make-over op de tijdlijn van Brent). Restjes eten en eindelijk wijn! De maaltijden in de mensa waren dit jaar beter dan ooit, met vooral veel gezonde toetjes en voorafjes. Helaas kookt men de groenten nog te ver door.

's Avonds de prestigieuze voetbalwedstrijd tegen de Roemenen. Na een matige eerste helft werd door betere tactische afspraken en goed overspelen een 3-0 achterstand ongedaan gemaakt. Bovendien verrichte Barry een paar goede reddingen. Nederland kwam niet ongeschonden uit de strijd. Een harmstringblessure voor Bart, een andere blessure voor Brent. Helaas dolven we na penalty's het onderspit.

Bedtijden waren er niet die avond. Bart, Sarah en Yannic maakten hier gretig gebruik van. De anderen doken rond 4.00 het bed in om toch nog enige uurtjes te slapen. Poker, schaakpuzzels, muziek en een film waren de ingrediƫnten van de nacht.

Op de 15e vertrok de bus om 8.45. Ook weer zonder de Wit-Russen, want die gingen weer met de trein. Een strop voor de organisatie, die nu zelf een paar honderd euro voor de bus moet betalen. Jammer ook voor ons, want we zouden graag nog een gesprekje voeren met de 24-jarige bloedmooie tolk van het gezelschap.
In de busreis, die voor een groot deel slapend werd doorgebracht, werd duidelijk dat Sarah achter het net vist: Mihai heeft in Boekarest al een vriendin. Wel nog even een mooie foto gemaakt van het tweetal dat nooit een paar zal worden.

Ruim op tijd kwamen we op Gare du nord aan. Er werden wat broodjes gekocht en velen brachten een bezoekje aan de MacDonald's, Barry zelfs drie keer! Eindelijk zouden de begeleiders de ijsjes krijgen waar ze sinds ronde drie recht op hadden. Maar helaas, de bolletjes vonden de kinderen veel te duur, bovendien waren de meesten inmiddels platzak, zodat we ze volgend jaar nog tegoed houden.

In de trein kreeg Martijn sjans met Amaia van 15, maanden wel te verstaan. Hij vermaakte haar met zijn gewonnen waterpistool en Bart zorgde voor dancemuziek, waar Amaia uitstekend mee uit de voeten kon.
Met een klein beetje vertraging kwamen we aan op Rotterdam cs. Vele ouders stonden ons op te wachten. Een paar handrukken en vijf minuten later ging iedereen zijnsweegs.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten