maandag 7 januari 2013

Riltoncup 2012-2013


Van 27 december t/m 5 januari vond in Stockholm de Riltoncup plaats. De laatste jaren ga ik altijd met oud en nieuw met vakantie, meestal naar een zonnig oord. Omdat ik na ruim 5 jaar wel weer zin had in het spelen van een groot toernooi en ik nog nooit in Zweden was geweest, schreef ik me in voor de Elo-groep van dit jaarlijks terug kerende toernooi. Bovendien had ik in Saint-Lo een aantal Zweden leren kennen. Leuk om hen eens op te zoeken.

Rilton is een soort Alfred Nobel voor het schaken. Uit zijn erfenis wordt jaarlijks het toernooi gefinancierd. Gemiddeld krijgt het toernooi zo’n 15.000 euro per jaar uit zijn nalatenschap. Opvallend is dat er geen nevensponsoren zijn, op de deelnemers na dan. Na een tijdje rond gezworven te hebben langs verschillende locaties, heeft het toernooi twee jaar geleden onderdag gevonden in het Clarion hotel aan de Ringvare, ruim een kilometer afstand van het oude centrum.

Het toernooi bestond uit drie groepen: de Open Groep, met een flink aantal grootmeesters en meesters (waaronder Erwin L’Ami en zijn vrouw), de elo-groep (voor spelers < 2200) en de ratinggroep, alleen toegankelijk voor spelers uit Scandinavie met geen of een bijzonder lage rating. De hoogste twee groepen speelden 9 ronden, de andere groep 7.
De speelzaal in het Clarion was uitstekend. Genoeg speelruimte voor iedereen, zeer goede stoelen, ook voor het plebs zoals ik. Goede, maar dure koffie (zoals overal in Zweden), kundige, beschaafde en goed geklede arbiters, dgt-klokken en prachtige borden, niets stond een goed toernooi in de weg.

Overnachten deed ik in een jeugdherberg, op 5 metrohaltes van de speelzaal. Omdat de metro, ondanks een strippenkaart met korting, erg duur was, heb ik meestal vanaf het oude centrum naar de toernooizaal gewandeld. De partijen begonnen om 15.00 uur, zodat je ’s ochtends de tijd had om de nodige toeristische activiteiten te ondernemen in deze prachtige stad. Bovendien begon het op dat tijdstip ook donker te worden.

Ik was als 33e geplaatst in mijn groep, volgens mijn KNSB-elo dan. Ik had als een van de weinigen in de groep geen FIDE-rating. Omdat de KNSB-rating altijd wat lager uitvalt dan de FIDE-, zou ik bij de eerste 20 kunnen eindigen, was mijn inschatting. Dat bleek uiteindelijk ook het geval.

In de eerste ronde tegen een sympathieke Zweed, die mij alle hoeken van het bord liet zien. Ik pakte de ruilvariant van het Frans te tam aan. Gelukkig had ik nog een truc die hij niet zag.


In de tweede ronde stond een wat minder gemanierde Zweed op het programma. Muts nooit afgedaan tijdens de partij, analyseren wilde hij niet. Dat was ook niet echt nodig: hij speelde zo passief, dat ik in 19 zetten de partij naar me toe kon trekken.

Daarna het echte werk. Tegen een jonge Noor deed ik in de opening een mindere zet, waarna hij constant het initiatief had. Ik moest vechten om de boel bij elkaar te houden. Een keer tastte ik mis, en dat kostte materiaal. Salomon zou later ook het toernooi op zijn naam schrijven.

De laatste partij van het oude jaar mocht ik tegen een Zweed met een Russische naam: Smirnov (geen familie van de Wodka). In de Lb5+ variant kwam ik prima te staan, koos een goed plan en won vlekkeloos. Misschien mijn beste partij van het toernooi.

Op oudejaarsdag hadden we vrij. Uiteraard is dat beter om het op 1 januari te hebben, en zo lekker te kunnen knallen in de nacht. Maar de speelzaal was op 31 december bezet voor een nieuwjaarsparty. De organisatie had voor de deelnemers een feestje georganiseerd in het gebouw van de Stockholmse schaakfederatie. Ooit was hier het toernooi gehouden, toen men geen andere speelzaal kon vinden. Vanwege de ruimte moest er een groep ’s middags en een andere groep ’s ochtends spelen. De party was saai, maar wel lekker eten en drinken. Er werden diverse volksliederen gespeeld, telkens als het ergens weer 2013 was geworden (In Rusland bv. drie uur eerder dan hier.) Ik speelde een beetje voor dj en trakteerde het publiek op popmuziek uit Nederland van de jaren 60 en 70 (Shocking blue, Cats, Golden Earring). Om 0.45 naar huis. De metro reed trouwens de hele nacht door. Weinig vuurwerk gezien.

Op 1 januari tegen een Duitser. Ik speelde goed, taxeerde juist dat zijn koningsaanval te laat zou komen en won een pion op de damevleugel. Ook de technische fase ging goed, totdat ik een verkeerd winstplan koos. De stelling veranderde in remise, maar ik scoorde nog een nul omdat ik mijn dame liet pennen. De Duitser kwam uit Oldenburg, vlak over de grens, maar was nog nooit in Nederland geweest. E-mailadressen uitgewisseld. Ik zal hem uitnodigen voor het Groningen open.

Daarna tegen een oude Rus die al voor de 15e keer deelnam. Na een zet of 20 had ik een technisch gewonnen stelling, die ik op zet 66 verzilverde.

partij

Daarna tegen een Zweedse schaaktrainer. Een slechte zet in de opening had tot gevolg dat ik weinig aanknopingspunten had. Hij kon zijn paard offeren voor een schijnbaar winnende aanval. Helaas zag ik niet dat ik een toren terug kon offeren en verloor kansloos.


4-7. Om nog in de prijzen te vallen moest ik de laatste partijen winnen. Dat gebeurde ook. In de 8e ronde tegen een Servier die een rare zet in de opening deed, waarna ik achter elkaar won. Hij sprak geen woord over de grens, dus analyseren was er niet bij.

partij

In de laatste ronde tegen een Zweedse, vroeger Bulgaarse, WIM, ooit getrouwd geweest met Axel Ornstein, een van mijn Zweedse kennissen. Ook zij deed iets raars in de (opnieuw) Franse opening (Dd8-b6-d8). Ik won een pion, moest nog even nauwkeurig spelen, maar toen was het punt beslecht.
Eindresultaat 6-9. TPR: 2090. Niet verkeerd. Vijf van mijn tegenstanders hadden boven de 2000 (twee boven de 2100). Daar scoorde ik 2 punten tegen (slechts een keer met wit), met wit moest ik tegen lager geplaatsten, die ik ook alle won, waarvan een keer met geluk.
Ik was als eerste geplaatst in mijn ratinggroep. Niet al te handig, want was mijn rating wel betrouwbaar? In ieder geval profiteerde ik ervan, want ik veroverde ook de 1e ratingprijs, 3000 SEK (ongeveer 330 euro). Iedereen kreeg na afloop ook een herinneringsmedaille van 100 jaar Olympische spelen in Stockholm (in 1912 organiseerde Stockholm de spelen).

Erwin L’Ami kende een stroeve start, maar versloeg in de laatste ronde Smirin en werd gedeeld 2e in zijn groep. Maar pech, geldprijzen werden hier niet gedeeld. Alina verloor de laatste ronde van Cramling en viel niet in de prijzen.

Een goed georganiseerd toernooi kende ook een strakke prijsuitreiking. Geen lange speeches en veel gedoe, gewoon tot de point en vrij snel en alles in Engels.
Voor ieder die schaken met een vakantie wil combineren en niet bang is voor een beetje kou, kan ik dit toernooi van harte aanbevelen. Toch zijn er nog wel een paar verbeterpuntjes:

1)      De site. De server van de oude site was gehackt, waarna een nieuwe site gebouwd moest worden. Daar kan nog veel aan worden verbeterd, o.a. een Engelse versie van alles.
2)      Publiceren van uitslagen op papier.
3)      Misschien een beter reglement m.b.t. de prijsverdeling
4)      Spelen op 31 december i.p.v. 1 januari

Een aantal dingen was beter dan ik ooit eerder gezien had: perfect geklede arbiters. Altijd keurig in pak een prachtige schaakstropdassen. Alleen die dikke moet daar een beetje hulp bij hebben. Verder waren de stoelen zeer goed, zeker als je de stoelen in Dieren of die gammele dingen in Groningen ziet. Maar waarschijnlijk volgend jaar toch ergens anders heen: een toernooi in Krakow of gewoon op vakantie naar Malta of Cyprus.

toernooisite
eindstand en resultaten
fotoalbum



Geen opmerkingen:

Een reactie posten