Saint-Lo 2012 Verslag dag 3

Een trieste dag. Allereerst vreselijk vreselijk vroeg opstaan en dan hoor je op het nieuws dat de Nederlandse wielrenners weer genadeloos door de mand en hun fiets vallen. Deze verloren generatie gaat natuurlijk een groot gat creëren. Wij proberen met onze verslagen het onterecht hoopvolle gelul van Herbert Dijkstra de kop in te drukken. Zijn niveau zullen we moeiteloos overtreffen.

In memoriam:

Die Nederlanders renners, zie ze gaan

Veel vallen en weinig opstaan

Geen renner hoog in het klassement

Maar inmiddels zijn we niet anders gewend

Onze kinderen gaan er morgen weer tegenaan

Vandaag was de vroege ochtendronde, dus iedereen moest om half 10 al klaar zijn om te beginnen met zijn/haar partij. Daarom iets meer haasten ’s ochtends dan ons lief was. Hiddo en Brent hadden op deze derde dag al moeite met opstaan, Stefan sprong echter kwiek zijn bed uit.

Dames, heren en andere belangstellenden. Graag uw aandacht voor het volgende. Wij kunnen het als ervaren begeleiders ook nauwelijks bevatten, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit, zo blijkt maar weer. Mischa heeft reeds na 2 dagen al de weg naar de badkamer gevonden. Hij deed daar de behoefte van velen: door een douche te pakken kunnen wij weer een dag of twee zonder ernstige luchtvervuiling in Saint Lo vertoeven.

De arme Bart dacht zich ook eens lekker te douchen, maar koos per abuis de Hiddo-douche. De Hiddo-douche wordt gewoonlijk gemeden door de rest van de deelnemers vanwege diens gewoonte zijn ochtendplasje al douchend te plegen.

Ook Simon douchte voro het eerst, net als de meeste anderen. Apetrots mailde hij dit naar zijn moeder want thuis in Twente is douchen bijna taboe.

Tijdens het snelle ontbijt bleken Sarah en Dominique graag met de inhoud van hun zakjes te spelen en er vervolgens mee te gooien. Het ging overigens om theezakjes. Doordat er op Thomas gemikt werd leverde het dit keer geen asostreepje op, maar duidelijk is dat de dames het verkeerde pad op aan het gaan zijn.

Nadat de dames gisteren het water van de begeleiders hadden geleend en dit met een lief briefje kwamen melden, was het dit keer de beurt aan Brent om iets van de dames te lenen. Met als begeleidende tekst: ik ben een beetje erg mijn nagelknippertje vergeten en ik zag die van jullie dus pakte ik die maar, en natuurlijk licht er iets voor in ruil’’ werd Sarah’s nagelknippertje geconfisqueerd.

Dan nu over naar de partijen. Er werd ongeveer volgens de voorspelling van de begeleiding gepresteerd. Marijn scoorde een punt tegen een op papier betere speler, Mischa scoorde een halfje tegen een sterker ingeschatte speler, die ook hoge ogen zal gooien in de mr. Bean look-a-like contest. Ook een paar tegenvallers: Tim liet een totaal gewonnen stelling tegen een Italiaan in remise verzanden en Wouter verloor zelfs in een gewonnen stelling.

Carsten scoorde vandaag drie punten terwijl hij geen partij speelde. Hij kwam een keer te laat en gooide samen met Raymon een hek om, zodat beiden een aso-streepje kregen. Dominique overkwam zo’n beetje hetzelfde. Ook zij hoefde niet te spelen. Samen met het andere terror-tutje Sarah smeerden ze in een jolige bui gel op de tandenborstel van Simon, die nu wel blinkende, maar niet geheel schone tanden heeft.

Iedereen heeft het recht op twee telaat-streepje en aso-streepjes. Daarna volgt een sanctie.

’s Middags stond er een bezoekje aan de invasiestranden op het programma. Het tripje begint elk jaar later dan gehoopt. Dit jaar had Mischa een lange partij en daarna moest er natuurlijk nog geluncht worden. Onze chauffeur was opnieuw de chagrijnige en sociaal niet beste Michel die dreigde al voor vertrek meteen te stoppen als kinderen niet in de gordel zouden zitten.

Eerst naar Arromanches waar de mulberryhaven werd aangelegd door de geallieerden en een 360 graden bioscoop was met een film over de invasie..Stefan en Hiddo zagen hem al voor de derde keer, maar goed nieuws voor hen: volgend jaar wordt er een nieuwe gemaakt. De spelers renden in hun enthousiasme naar de enige openstaande deur die men kon vinden en kwamen met 10 man tegelijk in het toilet terecht. Jammer dat hier geen film van gemaakt is Na afloop van de film souvenirs kopen, vooral Raymon wist iets moois te bemachtigen: een reusachtige lolly, waar hij de hele week nog lekker aan kan likken.

Vervolgens naar de Duitse kanonnen in Longueville, waar enige groepsfoto’s werden gemaakt en een lekkere wandeling met prachtig uitzicht op zee en kliffen door de graanvelden. Er viel een kwartje bij Mischa: “In Normandie heb je graan, daar wordt brood van gemaakt. Bovendien zijn er koeien goed voor ham en kaas. Conclusie: Normandie is de bakermat van de tosti.” Wouter: “Ham wordt van varkens gemaakt.” “Dan maken we maar een biefstuk-tosti!”

Het Amerikaanse kerkhof was helaas gesloten. Daarom reden we meteen door naar Point du Hoc waar ooit Amerikaanse rangers tevergeefs levens offerden om enige kanonnen te veroveren, want die stonden er niet. Wel mooie kraters waarin de kinderen zich harteloos konden uitleven.

Tenslotte een bezoekje aan st. Mere Eglise. Hier werden op 6 juni 1944 tientallen Amerikaanse parachutisten uit de lucht geschoten. Een hangt er nog steeds aan de kerktoren, en sommigen geloofden inderdaad het verhaal dat het lijkt gebalsemd is dus nog steeds intact is. De creperie aldaar was niet echt berekend op 20 extra bezoekers: bestellingen werden niet alle tegelijk opgenomen, maar wel snel klaar gemaakt. Een pannenkoek, drankje en toetje voor nog geen 12 euro per persoon is een goede prijs.

De 45 km over de gedeeltelijk nieuwe snelweg richting Saint-Lo werden snel afgelegd, en ruim voor 22.00 waren we thuis, zodat de D-tjes zelfs op tijd naar bed konden.

De hele voorbereiding op de voorbereiding werd in de war gestuurd omdat om eventjes voor middernacht Adele Chauvet met een stuk of tien zwetende Fransen de kamers van de begeleiders binnen stapte om een privé-concert te geven. Ze begeleidde zichzelf op een akoestische gitaar. Jeremy, Someone like you en het Franse volkslied stonden op het programma. De door het vele roken doorleefde stem vulde ongeveer een kwartier de kamer. Sommige begeleiders zongen vrolijk mee. Brent liet daarna wat Nederlandse chansons horen, maar de Fransen waren duidelijk niet geïnteresseerd in Frans Bauer of Guus Meeuwis. Onbeleefd volk.

De songs van de Franse Adele zijn te zien als je op youtube dickraven intypt, eventueel aangevuld met Adele.

Daarna kwam Frederike Klopstra, deel uitmakend van de andere Nederlandse groep, binnen. Ze moest een straf uitzitten omdat ze het dierenspel verloren had. Daartoe moest Hiddo enige handelingen verrichten. Het duurde lang voordat duidelijk werd wat er van hem verlangd werd, maar van alle mooie fantasieën kwam niets terecht. Slechts een klap op haar achterwerk moest worden uitgedeeld. Wel werd dit moment natuurlijk benut om dit gedeelte van haar lichaam uitbundig te bestuderen om zo op precies de juiste plek een tikje te kunnen uitdelen.
Om 2.15 konden we eindelijk naar bed, maar het verslag is voor 80% tijdens de derde ronde gemaakt.

Quote van de dag:

Opnieuw Martijn: “Leonore, je moet de dagverslagen eens lezen, ze zijn erg goed!”

Opnieuw Dominique over Mick die af en toe een sigaret opsteekt: “Van roken krijg je zwarte longen, een lage stem en je wordt er oud van. Kijk maar naar Mick, want die heeft al een baard.”